De allerlaatste...

Heel gek dit. Dit is officieel onze laatste blog. Onze laatste! 3,5 maand zijn we van huis geweest. Ons avontuur begon woensdag 15 augustus en lijkt nu, maandag 26 november, echt heel erg lang geleden. Zoveel is er gebeurd in de afgelopen maanden, zoveel hebben we gedaan, zoveel hebben we geleerd, zoveel hebben we gezien en zoveel hebben we genoten van dit alles. En nu, aanstaande donderdag de 29^e is het tijd om weer terug naar NL te gaan en kunnen we terugkijken op een supertijd! Nooit willen missen! Een ervaring die we voor altijd met z’n 3-tjes zullen delen.

We zullen alleen vrijdag aankomen op Schiphol zonder Elena, want die is namelijk afgelopen zaterdag al vertrokken uit Sydney om met haar vriend nog een aantal weken door New Zealand and Australia te reizen. Elena, we hopen dat je echt een onwijs leuke reis nog gaat hebben samen en we moeten zeggen, deze laatste dagen in Sydney nog maar met z’n tweeen is toch best wel gek hoor!

Deze laatste week zetten we de puntjes nog op de i wat betreft de scriptie en dan kan deze voor de eerste keer worden opgestuurd naar Nederland. We zijn heel blij en toch ook wel trots dat we al een goede versie kunnen sturen. Vorige week hebben we namelijk in een afscheidsgesprek met onze begeleidend professor hier, prof Murray, een heel  goed bericht gekregen. Uit ons onderzoek zijn goede dingen naar voren gekomen in de resultaten en zo goed zelfs, dat er misschien een publicatie in een medisch tijdschrift in zit! Nou, een publicatie, die mogen ze zeker bijschrijven op onze naam! Heel leuk om te horen dat je het harde werken dus niet voor niets doet en zij er een artikel in zien dat hopelijk goed gekeurd gaat worden door de commissies en dan over een aantal maanden gepubliceerd kan worden. We wachten dat af en hopen op heel goed nieuws over een aantal maanden!

Aangezien het dus bijna tijd is om te gaan, doen we nog zoveel mogelijk leuke dingen. Vorige week een auto gehuurd en nog een dag naar de Blue Mountains geweest. Vorige keer hadden we het met de tour natuurlijk heel slecht getroffen met het weer, deze dag was het echter super mooi weer en hebben we een hele gave dag gehad. Het is daar zo ontzettend mooi! (zie foto’s)

Sinterklaasvoorbereidingen krijgen we hier natuurlijk niet mee, maar in Sydney hebben ze een goede vervanging: de intocht van de kerstman in de haven: Een kerstman op waterski’s, vuurwerk, wij vooraan op de tribune, kerstmuziek (let it snow) door de boxen en dat terwijl we in ons jurkje zitten! Blijft toch een beetje gek gevoel, kerst in de zomer!

Vanavond hopen we nog kaartjes te kunnen bemachtigen voor een voorstelling in het Opera House, morgen nog even aan de scriptie, woensdag de verjaardag van Lynne vieren en dan donderdag naar huis. Het is toch echt zo ver…

Via deze weg willen we iedereen die ons heeft gevolgd via de blog, onwijs bedanken! Het is zo leuk om mee te krijgen dat iedereen thuis ons volgt en op de hoogte blijft van wat we hier allemaal doen. We hopen dat jullie het met plezier hebben gelezen, maar jullie mogen natuurlijk als we straks weer thuis zijn alles aan ons vragen en we zullen het allemaal maar al te graag vertellen!

Bedankt! En tot snel…

Research is done and surfcamp is on!

De laatste weken braken aan dus ook nog maar een paar weken de tijd om ons onderzoek af te ronden. Ons plan was om eind oktober klaar te zijn met het onderzoek zodat we nog genoeg tijd over hadden om aan de scriptie te werken, want de statistiek moet ook nog los gelaten worden op de resultaten en dan hebben we het nog niet over het verwerken hiervan. Maar het is ons gelukt om in de laatste week van oktober de laatste paar mensen te prikken zodat we in totaal de resultaten van 32 mensen die ieder twee keer zijn gekomen hebben verzameld. We zijn hier ontzettend blij mee!

Met een geboekte surfcamp  met Waves surfschool in de tweede week van november in het vooruitzicht hebben we ook nog heel erg van Sydney genoten…

We kwamen erachter dat een leuk festival was in Surry Hills op zaterdag. Dus zijn wij samen met een flesje wijn en een lekkere  zelfgemaakte pastasalade hier naartoe gegaan en hebben de hele dag heerlijk kunnen genieten van de zon, muziek, leuke kraampjes en heerlijke koffie en eettentjes. We stonden ook hier weer verbaasd hoeveel de mensen hiervan kunnen genieten!

Het weer wordt hier ook steeds beter dus hebben we tussen dagjes die we besteden aan het schrijven van de scriptie ook  relax dagjes gepland in het park. Naast Hyde park en de Botanic Gardens heeft Sydney nog een heel groot park (4x groter als het Vondelpark), genaamd Centennial Park.  Naast de auto’s, paarden, skaters en hardlopers die actief door dit park bewegen , kan je hier ook heerlijk door heen wandelen en picknicken wat ook heel veel mensen doen.

En dan was het zover! Maandag 5 november vertrokken we vroeg in de ochtend richting centraal station waar we werden opgehaald voor ons surfcamp!! Wij verwachten een hele groep mensen maar uiteindelijk stonden we er nog met zn drieen op de afgesproken tijd. Na een telefoontje van de surfschool bleek dat we moesten wachten op een 4w drive auto met een man met lange blonde haren. Nou het stereotype surfer die wij in ons hoofd hadden kwam ons dan ook echt ophalen!Met bijna nog langere blonde haren als Lynne en Manouk, zou hij zo in een Andrelon reclame passen. Heel toevallig ging er ook nog een ander Nederlands meisje mee  op ons kamp waar we het heel goed mee konden vinden. Daar gingen we dan met zn vieren, met achter de auto een aanhangwagen met bbq, lunch en surfboards!

De eerste dag surfen was op een strand net buiten Sydney. Eerst in de wetsuits hijsen en toen de vier stappen oefenen op het strand waarmee we uiteindelijk op het board zouden kunnen staan. Samen met het board  vervolgens,het toch wel iets koude water en de golven trotseren. En ja hoor het lukte ons ook nog echt om op het board te kunnen staan! Na een heerlijke aussie bbq op het strand zijn we doorgegaan naar ons Camp. We werden opgehaald door Nas (ook met lange krullen), onze surfinstructeur voor de komende vier dagen. Na een aantal uren in het busje te hebben gezeten kwamen we aan op het camp (Pacific Palms) waar we hartelijk werden ontvangen. We hebben de dagen daarna een heerlijke tijd hier gehad, met veel surf-uren, heerlijk eten en ‘s avonds mee relaxen met de leuke mensen die we hebben ontmoet.  Ook hebben we nog wat wild life van Australie kunnen zien, naast een grote leguaan op het camp hebben we dolfijnen gezien! We zaten rustig op ons board te wachten op een golf toen we vanaf ongeveer 15 meter dolfijnen zagen springen dat was echt ontzettend gaaf! Gelukkig is er niemand aangevallen door een haai en hebben we alleen wat schaafplekken en blauwe benen maar dit was het surfen meer dan waard!

Vrijdag avond zijn we vervolgens vertrokken met de nachtbus richting het noorden naar Byron Bay, de surfstad van Australie. Hier kwamen we na een slapeloze busnacht aan waar we onszelf eerst hebben getrakteerd op een heerlijk ontbijtje. Het was jammer dat het de hele dag regende maar we hebben wel de goede sfeer kunnen proeven van Byron. Mooie stranden, goede surfers en leuke winkels en eettentjes gezien. Savonds zijn we vervolgens weer met de nachtbus naar Sydney vertrokken  waarna ons surfavontuur er jammer genoeg weer opzat.

Nu wordt het weer tijd om aan de scriptie te werken maar daarnaast ook nog veel te genieten van Sydney want over een ruime 2 weken is het alweer tijd om naar Nederland te gaan… We zullen Sydney echt ontzettend missen!

Bijna uitgeprikt, maar nog lang niet uitgekeken!

Inderdaad, bijna uitgeprikt. We hadden gehoopt voor Melbourne klaar te zijn met het onderzoeksgedeelte, maar aangezien we afhankelijk zijn van vrijwilligers en deze mensen het soms handiger vinden om niet op afspraken te verschijnen of een uurtje van te voren af te zeggen, wil het wel eens anders lopen... Ook komt het voor dat op het laatste moment wordt besloten dat iemand niet geschikt is voor het onderzoek en deze dan geskipt wordt, zodat wij vol gas op zoek moeten naar een nieuwe vrijwilliger. Dit houdt op dit moment in dat we nog 1 deelnemer nodig hebben en we dan op het getal van 32 zitten! Zij komt (hopelijk) vanmiddag voor haar eerste afspraak en dan moeten we voor volgende week nog 1 afspraak met haar maken en dan is het hopelijk echt klaar! Dan kunnen we beginnen met het verwerken van de resultaten (het invoeren van de data in Excel houden we gelukkig goed up-to-date en hoeven we niet aan het einde allemaal te doen), dus dat is een kwestie van invoeren in ons lievelingsprogramma SPSS en dan zijn we natuurlijk heel erg benieuwd wat daar uit gaat komen! (En natuurlijk ook, of er iets uit gaat komen..) Gelukkig is hier iemand op de afdeling die van SPSS wel veel verstand heeft en zij helpt ons graag een handje, dus daar zijn we heel blij mee.

We hopen volgende week een slag te kunnen slaan met het schrijven en in ieder geval onze inleiding en materiaal en methode af te kunnen krijgen.
Want: naast prikken moeten we hier natuurlijk ook veel bekijken. En dat betekent dat we nu toch echt wel een keer moeten gaan bekijken hoe dat surfen hier nu werkt! Want tja.. al bijna 8 weken in Australie en nog geen surfboard aangeraakt?! Dat kan natuurlijk niet langer zo.
Dus... wat hebben we gedaan: Een surftrip geboekt van 5 dagen naar Byron Bay! Eens even kijken wie van ons 3 het snelst kan staan en als eerste die golf goed kan pakken! Heel erg veel zin in. Moet alleen wel iets warmer worden, want aan een bikini zijn we hier nog niet echt gewend...

Wat we ook hebben bekeken afgelopen weekend is Melbourne. Echt een heel erg leuk weekend gehad. We logeerden bij familie van Elena daar en dat was juist heel erg leuk, want we zaten nu voor een aantal dagen niet midden in de stad, maar meer aan de rand op het platteland en zij hadden al van alles georganiseerd en gepland voor ons, dus we hadden een druk programma! Zo zijn we de bergen in geweest om te wandelen en wildlife te bekijken (Ja! De kangaroos zijn nu ook in het wild gespot!). Dat wisten wij ook niet, maar de streek bij Melbourne blijkt echt een wijnstreek te zijn, met heel erg veel wineyards, dus een wijnproeverij kon niet ontbreken. Erg leuk dat je dan bij iemand thuis komt en dat diegene dan Nederlands tegen je begint te praten alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Blijkt diegene een geboren Limburger te zijn en wil hij maar al te graag dat je even binnenkomt om wat te proeven van zijn eigen gebrouwen pear cider. Yamm!
Verder natuurlijk ook Melbourne City in geweest en deze stad is in vergelijking met Sydney een stuk rustiger en kleiner, maar wel erg mooi. Je hebt daar trams! Dus na 2,5 maand de trams te moeten hebben gemist in Amsterdam, nu toch eindelijk weer eens in een tram gezeten! En oh oh, wat ging hij snel! Pff.. konden beter lopen. Ach ja.
Rod Laver Arena en de rest van het park voor Australian Open bekeken en nog even een foto bij de Tigers bus genomen. Ssst.. tegen niemand hier in Sydney zeggen! Tigers is de trots van Melbourne, maar de concurrent van Sydney met rugby, dus die foto moeten we hier maar aan niemand laten zien.
1 van de hoogtepunten in Melbourne was ook: Onze eerste Aussie-Barbie! De hele familie was uitgenodigd voor deze barbeque en het was echt heel gezellig en vooral ook heel erg lekker. Zelfs het kangaroovlees! Tja, want dat moesten we natuurlijk proberen.
Zoals jullie kunnen lezen vloog deze 5-daagse trip om en waren we weer "thuis" in Sydney voor we er erg in hadden.

In Sydney zelf is ook genoeg te doen! De week voor Melbourne was er een foodfestival in het park, waar we een avondje heerlijk hebben gezeten en gegeten. Hele relaxte sfeer, veel mensen en muziek, onverwachts een hele leuke avond. Ook bij Daling Harbour worden geregeld dingen georganiseerd, het Fiesta Festival hebben dan we ook niet overgeslagen. Vanaf het ziekenhuis gaat er een ferry naar de stad, dus ook deze hebben we een keer geprobeerd.
De planning voor dit weekend is een ander festival in de stad en hopelijk een dagje strand. Niet verkeerd!

Jullie lezen het: We hebben het heel druk met van alles.
Nog maar 5 weken te gaan.. En nog zoveel te bekijken!





 

En we prikken lekker door!

Ja, dat doen we zeker! Want de teller staat vandaag al op 24 deelnemers aan het onderzoek en deze week staan er sowieso weer 8 nieuwe mensen op de planning, dus het gaat goed! We hopen deze week nog een aantal nieuwe mensen te kunnen plannen en dat zou betekenen dat we dan volgende week woensdag onze laatste 'prik-dag' hebben... Nou, dat hadden we van te voren eigenlijk niet durven hopen, want we waren er eigenlijk wel vanuit gegaan dat we tot in begin november nog wel bezig waren met prikken en we dan daarna pas konden beginnen met het verwerken van de data en beginnen aan de resultaten, maar als het dus een beetje meezit kunnen we daar eerder mee starten!

Alle deelnemers moeten dus 2x komen. 1x voor een injectie in het ene deel van de kauwspier, de 2e afspraak voor een injectie in het andere deel van de kauwspier. Dit maakt het dus wel lastiger, want dat houdt dus in dat we 80 afspraken moeten maken. Vooraf hadden we gedacht dat na de eerste afspraak er wel veel afvallers zouden zijn (want tja, wie wil die pijn nu eigenlijk voor de 2e keer?!), maar gelukkig wil iedereen (behalve 1) terugkomen voor de 2e afspraak. Daar staan we sowieso van te kijken: De mensen die meedoen met het onderzoek zijn allemaal zo ontzettend behulpzaam en aardig en willen ook echt tijd maken voor de afspraak.
Al met al: Is dus wel even druk en veel werk met de afspraken, maar gaat goed!

Na onze 'hopelijk-laatste-prik-dag' volgende week woensdag, gaan we onszelf hier even voor belonen en die donderdag voor een lang weekend naar Melbourne! Familie van Elena bezoeken en natuurlijk kijken of die stad net zo leuk is als Sydney. Zin in!

Afgelopen donderdag hebben we de herkansing gedaan met het whalewatchen.Voucher ingeleverd en hup, nog een keer op die boot met hopelijk meer geluk! Hadden we 's ochtends onze tassen weer helemaal volgestopt met warme kleren, regenjassen en poncho's na de ervaring van de vorige keer, bleek het deze dag 30 graden, heel zonnig en heerlijk weer! Verschil van dag en nacht: deze keer zaten we op de boot in korte broek, in t-shirt en geheel droge kleren, nergens een spetter te zien achteraf! En ook een verschil: deze keer zagen we dus EN walvissen EN dolfijnen! Hoe tof! Beetje jammer alleen dat de walvissen er niet echt zin in hadden om te gaan springen en om even een showtje weg te geven, dus we moesten het doen met alleen foto's van ruggen en staartvinnen. Maar, we hadden ze gezien, dus we waren al hartstikke blij!

En afgelopen zaterdag hadden we ook weer wat hoor: Wij hadden een tour geboekt naar de Blue Mountains, wat daar moet je natuurlijk geweest zijn als je in Sydney zit. (Voor degene die het niet kent: Blue Mountains is een National Park ten westen van Sydney. Super mooi, heel leuk om te wandelen en vooral de uitzichten adembenemend).
De tour hadden we die week ervoor geboekt. Komen we er in de dagen erna dus achter dat het de hele week heerlijk weer gaat worden, ja inderdaad, behalve zaterdag!
Nou, zaterdag in alle vroegte (7.15h de bus vanaf centraal station, dus half 7 van huis) in de miezerregen naar het verzamelpunt. De lucht was grijs, vies en grauw en de temperatuur koud! Top!
Die dag hebben we er het beste van gemaakt en dat is gelukkig goed gelukt en we hebben toch een hele leuke dag gehad. Kangaroos in het wild gezien, mooi gewandeld, een echte Crocodile-Dundee gids, dus echt heel leuk! Alleen jammer dat 1 van de hoogtepunten van de dag: The Three Sisters (3 rocks naast elkaar met daarachter adembenemd uitzicht) iets anders uitpakte. Het weer had er toen namelijk helemaal geen zin meer in en de rocks zaten in een goed dik wolkendek en ook van het uitzicht kregen we helaas niets mee.. Leuke foto's van niets (wit/grijs) dus gemaakt, want tja.. we zijn er wel geweest!

Ook doen we hier wat aan echt cultuursnuiven hoor! Naast het Australian Museum maken we ook tijd om naar de pub te gaan op een zondagmiddag en te kijken naar de Rugby-final waar Sydney in staat en kans maakt om de cup te winnen. Een hele pub vol met Aussies, die schreeuwend, vloekend, zingend en uitbundig de wedstrijd volgen (waar wij niet heel veel van snappen.. Er zijn niet veel NL-ers die rugby wel helemaal snappen toch?!) Helaas had Sydney verloren, maar wij hadden wel een leuke middag!

Oke, het is weer tijd om even verder te prikken, dus tijd om dit verhaaltje af te sluiten!

We're having heaps of fun over here!
See you!

Adres en telefoonnummers

Er zat een klein foutje in het adres dat we de vorige keer hadden gepost, maar dit is ons goede adres:

Adres:

Lynne, Elena en Manouk
165 Lyons Road (app#2)
Drummoyne NSW 2047

Telefoonnummers:

Elena: (0061) 0406254169
Manouk: (0061) 0406265412
Lynne: (0061) 0406266925

Research is begonnen!

Nou, we hadden natuurlijk gezegd dat als jullie geen bericht meer van ons zouden ontvangen, jullie zouden denken dat het was mis gegaan met het onderzoek... Maar gelukkig, hier zijn we weer en dus kunnen we wel zeggen dat de start van het onderzoek gelukkig goed is gegaan!

Vorige week dinsdag was het zo ver. We zouden zelf dus de eerste deelnemers zijn aan ons onderzoek. Want tja, hoe kun je het nu verkopen aan andere mensen om mee te gaan doen, terwijl je de ervaring zelf niet eens hebt?!
Toch wel een beetje spannend, want hoe zou het voelen? Hoe lang zou het duren?

Nou het voelde dus zo: druk met je duim op de kauwspier in je wang (deze kan je voelen als je klemt en ontspant) en druk dan als je spier in ontspannen toestand is, bijna zo hard als je kan. En hoe voelt het? Niet heel lekker he? Maar gelukkig is het een soort druk-pijn en geen steek-pijn, dat zou, denken wij, erger zijn.
Het heftige gevoel houdt dan een paar minuten aan waarna het in een aantal minuten naar bijna 0 afzwakt. Elke 30 seconden moeten de deelnemers op een schaal aangeven hoeveel pijn zij voelen. En deze scores, incl de ingevulde vragenlijsten, gebruiken wij dan voor onze resultaten.
Nu weten jullie ook een beetje wat ons onderzoek precies inhoudt.

Na dit zelf te hebben ondervonden was het voor ons de tijd om nu zoveel mogelijk (het liefste komen we natuurlijk in de buurt van de 40) vrijwilligers te vinden die dit ook wilden doen. Dit hebben we, al zeggen we het zelf, best goed aangepakt: flyers gemaakt, studenten gestalkt in the student common room, research day thk bijgewoond waarbij we in de pauzes op zoek gingen naar mensen en ook in de collegezaal naast zoveel mogelijk verschillende mensen probeerden te gaan zitten, rugbywedstrijd bijgewoond op vrijdagavond waarbij Micheal (president studievereniging thk) ons aan zoveel mogelijk mensen voorstelde, veel mails gestuurd en vooral veel socializen en lief lachen!
En... het werkt! Meteen die vrijdag erna hebben er al 5 mensen meegedaan en ook aankomende 2 weken staan er weer bijna 15 op het programma! We zeiden al tegen elkaar: Als we dit aan de mensen kunnen verkopen (pijn ondergaan!) dan willen ze ons straks bij Tell-Sell maar al te graag hebben! Wij kunnen alles verkopen!

Maar er is hiernaast natuurlijk ook nog wel tijd voor andere leuke dingen. We zijn gaan whalewatchen! Nou heel erg leuk! Kennen jullie die mop van die 3 meiden die gingen whalewatchen?! Ja, precies! Ze zagen er helemaal geen 1...
Wat we wel kregen was: een ruige zee, windkracht 10, heel veel zieke mensen op de boot, zeiknatte kleren, onderkoelingsverschijnselen terug in de bus, recht-overeind-staande-kapsels, 1 kg zout op het gezicht p.p. en last but not least: 0 dolfijnen en 0 walvissen!
Maar, wat we ook kregen was: een voucher om nog een keer te gaan op een andere dag, omdat we niets hadden gezien! Dus ja, dat was dan wel weer heel leuk. We moesten er achteraf echt keihard om lachen!

Verder zijn we ook naar Sydney Olympic Park geweest, waar we ook even een duik hebben genomen in het Olympische Zwembad waar Inge de Bruijn en Pieter v/d Hoogenband in 2000 goud hebben gewonnen. Dat was wel even heel bijzonder. Verder is het Park best indrukwekkend, dus de camera's hebben die dag weer goed hun werk gedaan.

Oja! Heel leuk is ook, dat we voor het eerst lekker op het strand hebben gelegen afgelopen weekend! Het weer wordt hier echt steeds beter en lekkerder en de korte broeken zijn sinds Maleisie weer uit de kast. Een lekker vertrouwd gevoel:).

Nou zoals jullie kunnen lezen, vervelen we ons hier helemaal niet.
We zullen snel weer wat van ons laten horen!
Cheers!





 

Eerste weken in SYD!

Ondertussen zijn we al bijna twee weken in deze mooie stad, en we voelen ons al helemaal thuis!
Wij zijn vrijdag 31 augustus aangekomen om 8uur s'ochtends. Wij hebben ons huis vrij makkelijk kunnen vinden door eerst de trein te nemen naar de stad en daarna de bus naar Drummoyne. Het was even sjouwen met al onze bagage maar toen waren we er; 165 Lyons Road! En we waren blij verast met ons appartement, want niet alleen hadden wij een woonkamer, grote keuken met oven, magnetron en zelfs een grote eettafel, maar ook een badkamer met bad en ons eigen was hokje!!! Nadat we ons even hebben opgefrist zijn we gelijk op zoek gegaan naar onze lokale supermarkt, Franklins!
We hadden precies 3 volle dagen om ons even te oriënteren in de stad voordat wij in de Westmead Hospital verwacht werden door onze professor en begeleider van het onderzoek. Op de planning stond het verwachte....Opera House+Harbour bridge, Darling Harbour, Bondi beach en Manly beach! Wij hadden ondertussen al een weekpas om ze veel mogelijk met het OV (openbaarvervoer) te reizen, inclusief de ferry, wat erg leuk is. Uiteraard hebben wij dagelijks veel gelopen want dit was wel de beste manier om de stad te leren kennen.
Dinsdag was onze eerste meeting met onze begeleider Prof Greg Murray. Als kinderen naar onze eerste dag van school zijn wij ruim op tijd richting het ziekenhuis gegaan. Het ziekenhuis zit namelijk niet in de stad en is ongeveer een uur reizen van ons huisje in Drummoyne (oh....dit moesten wij ook nog leren uitspreken!). Wij wisten niet wat wij moesten verwachten dus gingen er aardig gespannen heen. Gelukkig werden wij met open armen ontvangen door de professor. Na een kleine rondleiding gingen wij gelijk aan het werk. Ons onderzoekopzet werd tot in detail besproken. Hieruit kwam onze volgende taak, een protocol schrijven. Dit is vooral nodig om precies te weten wat wanneer moet gebeuren, want tijdens het onderzoek moet alles erg gecontroleerd zijn en mag er niks verschillen tussen de testpersonen. Wij gaan dus bij vrijwilligers een klein depotje zoutoplossing in de masseter spier (een van de grote kauwspieren) spuiten om zo pijn op te wekken, hieruit gaan wij verschillen in de vrijwilligers vergelijken met de pijn die opgewekt werd. De eerste drie vrijwilligers hebben wij al.....ja hoor wij gaan mee doen tijdens de pilot (test run) van ons onderzoek. Dit zal volgende week dinsdag (18sep) plaatsvinden, dus mochten jullie daarna niks meer van ons horen......is er waarschijnlijk iets fout gegaan!!
Verder hebben wij de afgelopen anderhalve week veel van Sydney gezien. We hebben al wat vrienden gemaakt en hebben ons eerste etentje vanavond. Ook de lokale winkeliers kennen ons al en groeten ons dagelijks, erg gezellig. Mensen zijn hier ontzettend vriendelijk en wij staan verrsteld hoe netjes de mensen zich in het OV gedragen, iets wat wij in Amsterdam zeker niet gewend zijn! Wij hebben de IKEA ook al gevonden, want we wilde ons huisje toch een beetje gezellig maken door mooie kaarsen neer te zetten. Hierbij hebben wij ons ook gelijk lid gemaakt van de Ikea Family Card om zo van een lekker gratis kopje koffie te kunnen genieten, gratis wifi en een kaneel koffie broodje daarbij, wij waren blij!
Afgelopen zaterdag zijn wij voor het eerst uitgegaan.....laten wij zeggen dat wij iets 'underdressed' waren door iets 'overdressed' te zijn...wij waren dus de enige meisjes in spijkerbroeken en gympen ;) Het was een van de beste clubs van Sydney, de Goldfish, echt een super avond!
Al om al zijn wij volop aan het genieten van ons leventje hier in Sydney en kunnen wij niet wachten tot volgende week om ons onderzoek lekker op gang te krijgen! Wij houden jullie uiteraard op de hoogte van alles hier.

****Daarbij snappen wij dus eindelijk hoe ons blog werkt en is het nu makkelijker voor jullie ALLEMAAL om te reageren op onze posts en fotos.....****